Naukę rosyjskiego zaczyna się od poznania alfabetu. Mimo że pismo może wydawać się nieco egzotyczne, to przyswojenie go sobie nie stanowi dużego problemu. Alfabet, którym posługują się Rosjanie, nazywamy grażdanką. Obowiązuje on od okresu panowania Piotra I i bazuje na cyrylicy. Początkowo różnice były właściwie kosmetyczne, ponieważ ograniczono się jedynie do zmiany kształtu poszczególnych liter. Z czasem jednak zaczęto dokonywać zmian, ponieważ uznano, że pismo nie oddaje dobrze właściwości języka rosyjskiego (cyrylica była alfabetem cerkiewnosłowiańskiego, używanego obecnie jako język liturgii prawosławnej).
Nie były już potrzebne litery, które nie odpowiadały słownictwu używanemu przez Rosjan (np. omega), dodano zaś nowe, które oddawały wymowę w sposób doskonalszy. Ostatnie modyfikacje wprowadzono w 1917 roku, kiedy pozbyto się czterech liter, aczkolwiek emigranci, którzy po rewolucji bolszewickiej opuścili kraj, jeszcze długo posługiwali się nimi. Po utworzeniu państwa komunistycznego, obejmującego wiele narodów, przystosowano grażdankę do zapisu innych języków ZSRR, którymi posługiwano się w tym ogromnym kraju. Zabieg ten miał na celu porzucenie alfabetu łacińskiego na rzecz rosyjskiego i umocnienie spoistości państwa.
