Język węgierski należy do podgrupy języków ugryjskich. Ta natomiast jest częścią rodziny ugrofińskiej – przez co, choć geograficznie są od siebie oddalone, są ze sobą spokrewnione z językowego punktu widzenia. Dla Polaków szczególnie obce jest brzmienie języka węgierskiego; posiada on wiele głosek, które w języku polskim po prostu nie istnieją. Także alfabet jest bardziej rozbudowany, składa się on bowiem z 40 liter – to aż o 8 więcej, niż w przypadku języka polskiego.
Niełatwa jest odmiana w języku węgierskim – węgierski należy do języków aglutynacyjnych, zatem np. odmiana rzeczownika przez przypadki wyrażana jest poprzez dodanie odpowiednika polskiego przyimka do końca wyrazu. Liczba przypadków, choć trudno to sobie wyobrazić, jest nawet większa niż w polskim – sięga 25, co czyni język węgierski jeszcze trudniejszym do opanowania przez obcokrajowca. Akcent jest stały, bowiem pada zawsze na pierwszą sylabę wyrazu. Niezmiennie zagadką pozostaje pochodzenie języka węgierskiego – choć przez wiele lat usiłowano odnaleźć jego powiązania z innymi obcymi językami, nigdy nie znaleziono wystarczająco mocnych dowodów, by móc bezpośrednio określić język węgierski i dany drugi język jako blisko spokrewnione. Choć wykazuje on wiele podobieństw z fińskim i estońskim, wzajemne zrozumienie się mieszkańca Węgier i Finlandii czy Estonii jest praktycznie niemożliwe.
