W irańskiej grupie języków indoeuropejskich znajduje się język perski. Obecnie posługuje się nim przeszło pięćdziesiąt milionów ludzi zamieszkujących takie państwa, jak Iran, Afganistan oraz Irak. Nie bez powodu więc język perski określany jest mianem drugiego języka Islamu.
Język perski jest językiem urzędowym w Iranie oraz Afganistanie. Każde z państw ma swój dialekt. I tak w Iranie jest to farsi, zaś w Afganistanie kabuli oraz dari. W przypadku tego drugiego językoznawcy spierają się, czy to jest to faktycznie dialekt, czy też odrębny język, który pod wieloma względami bardzo przypomina język perski.
Język perski ma bardzo długą historię. Jego początki sięgają aż do VI wieku przed narodzinami Chrystusa. To z tego okresu pochodzą pisane jeszcze tradycyjnym pismem klinowym zabytki języka staroperskiego. Od XI wieku naszej ery zaczął się okres alfabetu arabskiego w języku perskim. Trzeba pamiętać, że historia perskiego nie przebiegała według linii prostej. Język ten kształtował się pod wpływem bardzo intensywnych na tych terenach przemian nie tylko społecznych i kulturowych, ale również politycznych.
Pod względem gramatycznym język perski jest dość skomplikowany. Czasowniki odmienia się, uwzględniają zarówno czas, osobę, jak i liczbę. Dużą trudność uczącym się sprawia tworzenie chociażby czasu przeszłego. Niemniej jednak przy wystarczającej motywacji i odpowiedniej ilości czasu nawet tak skomplikowany język, jak perski, z pewnością jest do nauczenia.
