Przepisy nowej ustawy Prawo zamówień publicznych stanowią, że postępowanie o udzielenie zamówienia prowadzi się w języku polskim. Mówi o tym art. 20 ust. 2. Jednocześnie zapisy ustawy umożliwiają, w uzasadnionych przypadkach, składanie oferty i komunikowanie się w języku obcym. Art. 20 ust.3 tej ustawy wprowadza bowiem wyjątek od zasady prowadzenia postępowania o udzielenie zamówienia publicznego w języku polskim. Kiedy wykonawca zobowiązany jest do przetłumaczenia dokumentacji i jakie warunki musi spełniać tłumaczenie?
W tym artykule dowiesz się:
Złożenie oferty w języku obcym — kiedy jest dopuszczalne?
Zasadniczo, mimo przepisów ustawy P.z.p. o składaniu oferty w języku polskim, możliwe są odstępstwa od tej reguły. Precyzuje je art. 20 ust.4, który głosi, co następuje: “w uzasadnionych przypadkach zamawiający może sporządzać dokumenty oraz dokonywać niektórych czynności w postępowaniu o udzielenie zamówienia, w szczególności prowadzić negocjacje w jednym z języków powszechnie używanych w handlu międzynarodowym lub języku kraju, w którym zamówienie jest udzielane.” Informacja o decyzji zamawiającego powinna znaleźć się w ogłoszeniu o zamówieniu lub w dokumentach zamówienia. Decyzja o prowadzeniu negocjacji przez zamawiającego oraz o dokonaniu innych czynności w obcym języku może zapaść na każdym etapie postępowania, w razie konieczności. Co oznaczają takie zapisy ustawy? Przepisy umożliwiają zamawiającemu i nadają mu uprawnienia do decydowania o języku prowadzenia postępowania. Dopuszczają, w uzasadnionych przypadkach, możliwość składania obcojęzycznych dokumentów, podejmowania decyzji oraz negocjacji w jednym z powszechnie używanych w handlu międzynarodowym języków. Światowa Organizacja Handlu (World Trade Organisation, WTO) za takie języki uznaje:
Konsekwencje złożenia dokumentów bez ich tłumaczenia
Dopuszczenie przez ustawę możliwości składania dokumentów w obcym języku nie oznacza, że zawsze jest to możliwe. Jeśli wykonawca wyraźnie nie zezwolił na to w warunkach zamówienia, złożenie na przykład certyfikatów, które nie zostały przetłumaczone traktowane jest jako ich brak w ofercie. Znana jest opinia na ten temat, sformułowana przez Krajową Izbę Odwoławczą w dniu 17 grudnia 2019 roku. W wyroku (KIO 2436/19) znajduje się następujący wniosek: „W sytuacji w której Zamawiający nie dopuścił możliwości złożenia dokumentów w języku innym niż polski, brak tłumaczenia dokumentu (karty katalogowej) na język polski jest równoznaczny z brakiem tego dokumentu”.
Tłumaczenia dokumentów ofertowych
Co zrobić, jeśli wykonawca nie dopuszcza składania dokumentacji w języku obcym, zgodnie z tym, że zasadą postępowania o udzielenie zamówienia publicznego jest język polski? Nie wyklucza to wykonawcy z możliwości złożenia oferty. Wykorzystanie obcojęzycznych dokumentów nakłada na wykonawcę obowiązek dokonania tłumaczeń. Istotną informacją jest, że ustawa P.z.p. i Rozporządzenie Prezesa Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 2020 roku w sprawie sposobu sporządzenia i przekazywania informacji oraz wymagań technicznych dla dokumentów elektronicznych oraz środków komunikacji elektronicznej w postępowaniu o udzielenie zamówienia publicznego lub konkursie nie precyzuje, w jaki sposób dokumenty mają być przetłumaczone. Określone jest jedynie, zgodnie z § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca 2016 r., że należy złożyć dokumenty sporządzone w obcym języku wraz z ich tłumaczeniem (par. 5). Rozporządzenia w żaden sposób nie określa wymogów, które musi spełniać tłumaczenie. W praktyce oznacza to, że przekładu może dokonać nawet sam wykonawca. Potwierdzeniem takiego stanu rzeczy jest wyrok z dnia 13 lutego 2015 roku. Krajowa Izba Odwoławcza odrzuciła zarzut, dotyczący dołączonych do oferty wykonawcy dokumentów w języku obcym, nieprzetłumaczonych na język polski przez tłumacza przysięgłego (KIO 182/15). Obowiązuje stan prawny zgodny z § 16 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju z dnia 26 lipca 2016 r. w sprawie rodzajów dokumentów, jakich może żądać zamawiający od wykonawcy w postępowaniu o udzielenie zamówienia (Dz.U. z 2016 r. poz. 1126). Stanowi ono, że dokumenty sporządzone w języku obcym są składane wraz z tłumaczeniem na język polski, bez określania sposobu poświadczenia tłumaczenia.
