Język gruziński, czyli kartuli ena, to język używany przez około 8 milionów osób; zamieszkują one głównie Gruzję, ale i Turcję, Rosję, Iran oraz Azerbejdżan. To niezwykle złożony język, posiadający zaskakująco wiele dialektów – ich liczba sięga 18, a główne różnice można zaobserwować w stosowaniu długich i krótkich samogłosek, archaizmów, dialektyzmów a także występowanie y- i u- przed niektórymi samogłoskami. Wśród licznych dialektów ujmuje się także język judeo-gruziński; jest on połączeniem języka gruzińskiego oraz słownictwa pochodzącego z hebrajskiego.
Wspominając o języku gruzińskim trudno nie poruszyć kwestii jego alfabetu; to niewątpliwie jeden z najpiękniejszych sposobów zapisu. Najstarsze fragmenty zachowanego tekstu pochodzą nawet z V wieku n.e., co świadczy o jego wieloletniej historii. Alfabet gruziński składa się z 33 znaków; wśród nich znajduje się zaledwie 5 samogłosek. Co ciekawe, w zapisie nie rozróżnia się dużych i małych liter. Poza nietypowym sposobem zapisu, cechy gramatyczne języka nie ułatwiają dodatkowo jego nauki – jest językiem aglutynacyjnym, posiada aż 7 przypadków i niezwykle rozbudowany system fonetyczny.
Największych trudności nastręcza odmiana czasowników, podczas której należy uwzględnić rozmaite funkcje słowa – między innymi ich statyczność lub dynamiczność. Jak widać, Gruzja to nie tylko niezwykła kultura i wieloletnie tradycje. To także piękny, ale i złożony język, będący doskonałym odzwierciedleniem kraju, którego mieszkańcy się nim posługują.
